Cok yonlu blogger odulu :P

Sevgili Zeliha, umut sepeti, Çok Yönlü Blogger Ödülü gondermis bana, tesekkurlerimi sunuyorum Zel'cigime...

Ödülü alınca biz de  11 kişiyi ödüllendiriyoruz, su an "komsuda pisenler" basliginda gordugum ilk 11 Turk siteyi odullendiriyorum!

Bir de kendimizle ilgili 7 gerçeği paylaşmamız isteniyor.:)

1. Gecen sene 6 ay boyunca telefonsuz idim. Kendimi denemek icin girismistim ,bu kadar uzun surecegini de dusunmemistim, ama gayet guzel idare ettim. Birr kez zor durumda kaldim, onda da magaza gorevlisinden yardim istedim:) Belki daha uzun sure de idare ederdim ama sehir disinda konferansa giderken, ne olur ne olmaz die Bay Lama'in telefonunu almistim. O telfonsuz kalmaya dayanamyip hemen almis.
2. Lokma tatlisi sevmem
3. Kahvenin kokusu, aromasini cok severim ama kendiyle aram yoktur. Hatta Turk kahvesi, basimi dondurur!
4. Samira'ya hala hediyesni gondermedim, kendimi cok suclu hissediyorum, battikca batiyorum!
5. Izledigim tek yabanci dizi House MD, o da bu sezon temelli bitiyor. Halka hizmet olsun diye Oyle bir gecer zaman ki, kutlar vadisi, akasya duragi izlemeye baslayayim da onlarin da koku kurusun diye dusunuyorum:P
6. Soru sordum mu cevap, emek verdim mi emek isterim. Cok ciddiyim!
7. Son gercek de, cok buyuk bir gercek , eminiyet kemerlerinizi baglayin : Iadeti davet etmeyenlere fena gicik olurum. Gecenlerde farkettim ki bunun sebebi cocukluguma inince anlasilabilir..

lkokuldayim. Evimiz okula cok yakin, iki bian var arasinda, o derece yani. En yakin arkadasimin evi ise cok uzak, Cezaevi diye bir semtte. Cok sik gelir, giderdi bize. Ben onlarin evine bir kez bile gitmedim. koltuklari ne renkti, annesi keki limonlu mu yapardi, yoksa portakal rendeli mi asla bilemedim O zamandan icimde ukte kalmis,  psikolojimi nasil etkilemis iste, gordunuz mu? O yuzden cocuklukta yasananlar cok onemli diye mesaj vermeyi de ihmal etmeyeyim
FB'ta arkadasiz kendisiyle, oradan bu kesfimi paylasamadim, kiz uzerine alinir, bende boooyle derin yaralar acmaya sebep oldugu icin uzulur diye, Lama'cigima icimi dokeyim dedim.
Cocukluguma birakip bugune doneek olursak beni cok rahatsiz , huzursuz eden, hata gicik eden bir durum. iade-i davet olmamasi. Siz iyi kotu agirlamissiniz, en basta incelik yapip davet etmissiniz, belli ki yeni tanisilan kisilerle  iliski kurmak , iliskiyi ilerletmek icin,a am karsi tarftan tik yok. Hakli sebep/sebepler olabilir ama yani sahsen ben utanirim, sirf bu utanctan dolayi bir kez davet etme girisiminde bulunurum.  Ama boyle olmayinca, uzulurum, kirilirim , depresyona girerim,  olumsuz enerji dolarim ve etrafa sacabilirim de!" Dag daga kusmus , dagin haberi olmamis" olabilir, ama iste boyle. Bir de bu homo sapienslerin isi dusunce cok rahatlikla, sanki kac yillik arkadasin, askerden ayni tertipsin gibi arayip birsey sormalari, istemeleri de pek fena bir durumdur ki, cocukluga inmeye gerek yok. azicik vicdan, akil ..

Boyle yaziyorum cunku boyle hissediyorum ama aslinda, 'yahu LM, sen mi insanlari egiteceksin, incelik adap ogreteceksin. Sen iyilik yap deniz at, balik bilmezse Halik bilir be ya' diye de mantiksal olarak kabul etmekle beraber, hayatima gecirmekte zorlaniyor olabilirim. 

Oh, be icimi de doktum !
Zel'cigim pisman oldun mu anam :)