Çocuk istismarini DURDURUN!

Ganne cok guzel sosyal icerikli bu mime davet etmis beni.
Malesef hergun gazetelerden, televizyonlardan yuz kizartici, icler acitici, insani insanligindan utandirici haberler aliyoruz Cocuk Istismari ile ilgili :(
Anne olduktan sonra daha anlam ifade ediyor bu konu elbette. Bu baglamda alakali gordugum daha az once bir arkadasimin gonderdigi maildeki yaziyi da eklemek istiyorum. Kaynagini bilmiyorum, bilen varsa lutfen belirtsin, ekleyeyim.

*****
Ben anne olmasaydım eğer...

Topuksuz ayakkabılarla da şık olunabileceğini bilmeyecektim.

Hamileliğim esnasında 80'li kilolara kadar çıkıp kendi çapımda ilk defa bir
alanda rekorumu kıramayacaktım.

O küçücük ellerle renkli kartonlardan yapılmış bir kâğıt parçasının bu kadar
değerli olabileceğini öğrenemeyecektim.

Kan yapsın diye danadili haşlayıp üzerine yumurta kırıp ağzının tadına da
uysun diye çikolatalı pudingle karıştırmak gibi yaratıcılığın sınırlarını
zorlayan tarifler keşfedemeyecektim hiç.

Su almak için elimde kumanda ile buzdolabını açtığımda kumandayı buzdolabına
koyacak kadar ya da evden çıkarken telsiz telefonu çantama atacak kadar
kendimden geçmeyecektim.

Birinin canı yandığında ötekinin bu acıyı hissedebilmesinin sadece ikiz
kardeşlerde olduğunu sanacaktım.

Sabahın köründe gözü kapalı mutfağa kadar gidip, süt ısıtıp yine gözü kapalı
dönme yeteneğini kazanamayacaktı m.

Üzümün çekirdeklerini tek tek çıkarmak için insanüstü bir uğraşa asla
girmeyecektim.

Bir insanın gaz çıkarması beni bu kadar mutlu edemeyecekti.

Büyüdüğünde arkadaşlarınla birlikte partilerde Süper Anne olarak eğlenmeyi
hayal edemeyecektim.

Babanla belki daha az kavga edecek ama sevginin evlat denilen başka bir
boyutuna giremeyecektik.

Sevginin böylesine karşılıksız olanını hiç tadamayacaktı m.

Annemi bu kadar çok sevdiğimi anlamayacaktı m.

Annesinden zorla ayırdılar diye 'Uçan Fil Dumbo!' çizgi filminde böğürerek
ağlamayacaktım.

Geceleri kesintisiz uyuyacak, hafta sonunda sabahları istediğim saatte
kalkacaktım ama uyandığımda yanağıma konmuş minik ellerin sıcaklığı
ısıtmayacaktı yüreğimi.

Çantamda sürekli bisküvi, ıslak mendil, bir adet oyuncak, düşer bir yerin
kanar diye ayıcıklı yara bandı taşımayacaktım.

Acıyı geçiren öpücüğün gücüne inanmayacaktı m.

38,5 derece ateş beni de yakıp kavurmayacaktı .

Yağmur sonrası çamurlu sularda zıplamanın keyfine varamayacak, sen bir lokma
daha fazla yiyesin diye kalabalığın ortasında kafamda peçete dansı
yapmayacaktım.

Sen olmasaydın eğer yaşamın karmaşıklığını unutup tekrar basit yaşamayı
öğrenemeyecektim.

Sen olmasaydın eğer ben asla 'anne' olmayacaktım.

Bir çocuk doğduğu anda, bir anne doğarmış... Bu lafın doğruluğuna
inanmayacaktım!
*****

Ve gelelim mime... Gerilere, cocuklugumuza gitmemiz ve bizi cok etkileyen bir sarkiyi paylasmamiz gerekiyor. Hemen ilk asamada aklima gelen bir sarki olmamisti acikcasi, ta ki bu satirlari yazana kadar! Emel Sayin'in "Yagdir Mevlam Su" sarkisi aklima dusuverdi! Kucuk yasima ragmen ( ilkokul caglari,belki daha da kucuk?)beni cok etkilerdi. Emel Sayin hissederek, gozunden yaslar akitarak seslendirdigini hatirliyorum. Zaten kendisini cok sever ve begenirdim, favori sarkicilarim arasinda idi :)

Iste sarkinin sozleri:

Çatlayan dudaklara sararan yapraklara
Kuruyan topraklara yağdır Mevlam su

Alev saracak kadar yandım yanacak kadar
Suya kanacak kadar yağdır Mevlam su

Toz duman savrulurken gül çimen kavrulurken
Can tenden ayrılırken yağdır Mevlam su

Suya hasret güllere sana açık ellere
Tutuşan gönüllere yağdır Mevlam su


Yan dairedeki su sistemindeki sorundan dolayi, tum sitenin sulari bir gundur kesikti, halimize de cok uygundu bu sozler.SU ne kadar buyuk bir nimet, susuzluk ne kadar zor tekrar anlamis olduk...